¡Hola Guapos!
Begint het al echt herfst te worden in Nederland? Hier heeft ook een verandering van seizoen plaatsgevonden. Maar meer in de zin dat de Universiteit weer is begonnen. In augustus was het volle bak hier met toeristen, laatste week was het aardig rustig. En nu is het bomvol studenten. Was gisteren naar salsanight in Havana, maar het was zo druk dat je niet salsa kon dansen zoals normaal. Maar verder was het supergezellig haha.
Ik zal vertellen over hoe mijn woensdag was. La Tomatina!! We moesten verzamelen om 6.00 uur of tenminste 6.00 uur Spaanse tijd, dus we vertrokken rond half 7 richting Buñol. We kwamen daar aan rond half 1o en het feest was al in volle gang. Het zou dan nog 1,5 uur duren voordat we met tomaten konden gooien. Het deed me een beetje aan Koninginnedag denken, er waren overal kraampjes, barretjes en er was muziek. Na een stukje te hebben gelopen waren we blijkbaar aangekomen op de plek waar het zou gebeuren. Het was in de drukte moeilijk om met zijn alle bij elkaar te blijven, dus we hadden uiteindelijk een groepje van 5, met o.a. mijn huisgenoot Kaspar. De rest van de groep bestond uit een klasgenoot van Kaspar die ik die ochtend voor het eerst zag en de andere 2 raakten we mee aan de praat tijdens het lopen. Toen besloot Kaspar naar de wc te gaan en wij zouden wachten. Maar na een half uur drie kwartier was hij nog steeds niet terug dus gingen we maar lopen. Oftewel stapvoets en tussen alle mensen doorwringen. Het werd al aardig warm, maar de mensen die in de straat woonden gooiden water naar beneden zodat niemand overhit raakte. In de straat was het erg druk en ik had verder geen idee hoe het zou gaan en waar de tomaten vandaan zouden komen. Om 11 uur kwam er een grote auto/kar de straat in met tomaten en tja de straat was al vol en dat ook nog zo'n grote wagen. Dus we gingen vast richting de zijkant en ondertussen renden er mensen tegen de richting in. Ook waren er soort rennende scheidsrechters met fluiten om iedereen op een plek te zetten. Toen de vrachtwagen bijna bij ons was werd ik door zo'n schIJtrechter weggeduwd (nu was ik dus 'alleen') en mocht ik niet aan de zijkant staan, en werd meegesleurd in de horde mensen die ook weg moesten. Toen vond ik het eigenlijk al niet meer zo leuk en dacht, ik ga er vandoor. Ik zag een zijstraat en dacht dat daar vast niet zoveel mensen zouden zijn en dan zou ik vanaf daar wel weer de weg vinden. Maar nee hoor en was heel druk in de straat. Eerst stond ik in het midden en er werd geduwd van alle kanten. Het enige wat ik dacht was niet vallen, breed maken en adem blijven halen. Op die manier ben ik meer naar de zijkant gekomen. Daar aangekomen zag ik mensen huilen, hoorde wat gegil en een meisje werd niet goed. Dus de sfeer was niet echt jevanhet! Ik was nu dicht bij de muur en zag dat er 2 mannen van middelbare leeftijd een plaats tegen de muur verovert hadden. Eentje liep aardig rood aan, ik was bang dat hij een hartaanval zou krijgen ofzo. Maar dat gebeurde niet en ze vroegen of ik ook tegen de muur wilde staan. Dus die kans heb ik gepakt en dat was al een stukje beter dan in het midden balanceren. Maar toen kwam de tweede wagen en werden er weer mensen op zij geduwd. Ik dacht op dat moment echt dat ik dood zou gaan. Ik vroeg me serieus af hoe het zijn gewoon stikken tussen alle mensen. En dacht aan wat er was gebeurd in Duitsland bij de Love Parade. Elke keer als er weer een kar aankwam werd het nog drukker en begonnen mensen te duwen. Maar zo af en toe werd het iets rustiger dus was het even van de zuurstof genieten. Om even een indruk te geven stel je voor je staat HIER tussen, maar dan in een straatje van 2 meter (oke misschien 2,5) breed en overal mensen je kan geen kant op!
Ondertussen vroeg ik aan de mensen om mij heen of het altijd zo belachelijk druk was. Ik dacht dit moet een uitzondering zijn want dit kun je toch niet toestaan, hartstikke gevaarlijk. En voordat we het stadje in kwamen overal politie, maar nu het echt een benauwde situatie was, waren die nergens te bekennen. Maar goed voor de mensen om me heen was het allemaal de eerste keer (en de laatste keer haha). En een vrouw die op een gegeven moment tegenover me stond riep de hele tijd 'Madre Mia'. Maar het handige was dat dat die vrouw een grote man had en toen gaf ik de vrouw (die een kop kleiner was dan ik dus ook minder lucht) een beetje space tegen de muur. Toen stond haar man tegenover ons en ging heel breed met zijn handen tegen de muur staan, zodat zowel de vrouw als ik wat meer ruimte hadden. Ondertussen vertelde ze mij dat er in totaal 7 wagens komen en toen waren we nog maar bij 3. Maar goed ik zal het verder hier bij laten. Toen het allemaal voorbij was en je weer kon bewegen, werden er nog aardig wat tomaten gegooid, dus was aardig getomateerd. En vanuit de huizen werd er weer met water gegooid. Alleen doordat er eerst zoveel mensen waren en daarna minder plus het water kreeg ik het echt ijskoud. Dus toen besloot ik terug te gaan naar de bus. Was ongeveer 20 minuten lopen en eigenlijk wist ik niet echt meer waar het was. Maar ik kwam een heel eind met mijn vrouwelijke intuïtie. Op straat waren er ondertussen allemaal mensen met een tuinslang om iedereen schoon te spuiten. Nadat ik de bus had gevonden ben ik weer teruggegaan om ook schoongespoten te worden. Met ijskoud water!
Rond een uurtje of zes waren we weer thuis en zijn Kaspar, Ana en ik nog even naar het strand geweest om bij te komen (eigenlijk had ik de hele terugreis al geslapen maar goed).
Donderdag was het Ana haar laatste dag in Alicante. Dus zijn we gelijk toen we beiden thuis waren naar het strand gegaan. Niet te lang want er moest ook nog gepakt worden natuurlijk! We zouden die avond Sangria bij ons thuis gaan drinken met onze huisgenoten. Maar Kaspar vond dat Ana ook wat andere mensen moest uitnodigen. Uiteindelijk kwam er een amigo van de tweede verdieping, maar die bleef maar kort. En er kwam een amigo uit Ana haar klas. De look-a-like. Eerder die week vond ik ineens een drankspel, en we vonden dit wel een mooie gelegenheid om het te spelen. Ook vond ik in de kast 2 kwartvolle flessen wodka. Dus dat kwam helemaal mooi uit natuurlijk. Helaas heb ik het spel dik verloren! Nicolas was het eerste bij de finish.
De volgende morgen ben ik de eerste helft naar school gegaan en daarna ging met Ana naar de airport om naar Madrid te vliegen. Alleen vloog zij anderhalf uur eerder dan ik, en ik kon pas 2 uur van te voren inchecken. Uiteindelijk had ik ook nog anderhalf uur vertraging. Maar goed ik kon winkelen in Alicante, maar Ana heeft zeker 3 uur gewacht met haar koffer. Eenmaal in het vliegtuig steeg ie aardig snel op, alleen vette turbulentie. Normaal ben ik nooit bang in het vliegtuig, maar nu kneep ik hem wel een beetje. Vooral ook omdat er weer mensen aan het gillen waren, of naja een beetje paniekerig aan het doen waren. Tja die Spanjaarden zijn toch echt anders dan de nuchtere Nederlanders. Maar na een kwartiertje ofzo was dit over en ben ik in slaap gevallen. Drie kwartier later werd ik wakker en gingen we landen. Aangekomen op de luchthaven belde ik Ana waar ze was. Aankomsthal 10. Volgens mij kon dat niet, want het ging maar tot 6. Maar ik zou het even gaan zoeken. Na 20 minuten gelopen te hebben belde ik in welke terminal ze was. Maar dat kon ze nergens vinden. En ondertussen was mijn telefoon bijna leeg en ik was mijn oplader vergeten. Lekker slim, ik weet het! Later belde ze me op dat in terminal 4 was, maar dat snapte ik niet want het ging maar tot 3. Uiteindelijk kwam ik erachter dat er twee gebouwen waren en moest ik de bus pakken naar het andere gebouw, want een stuk over de snelweg was, dus totaal niet lopend te doen. In dit gebouw hadden we elkaar vrij snel gevonden en gingen we richting het centrum van Madrid. Ons hostel was op een goede locatie in het centrum en werd gerund door twee oude aardige mannetjes. We kregen twee kamers te zien en we mochten kiezen welke we wilde. Hierna zijn we in het centrum gaan lopen en hebben we in een tapasbar gegeten. Na het eten zijn we naar het hostel gegaan, want we waren erg moe van de reis en de avond daarvoor. Zaterdag stonden we om 9 uur op en stond het Sofia museum op het programma. Dit museum is denk ik het beste te vergelijken met het stedelijk. Alleen het museum is echt supergroot, we hebben er meer dan 3 uur rondgelopen. Na 2 uurtjes waren we al zo moe van alle indrukken, dat we in het museumcafé een tortilla hebben gegeten. Hierna konden we er weer goed tegenaan! Het meest bekende schilderij die het museum bezit is Guernica van Picasso. Er hangt veel Picasso, Joan miro en ook wat van Salvador Dalí. Helaas niet de werken die ik ken en erg mooi vind van Dalí daarvoor moet ik naar Figueres of Florida geloof ik. Het viel me op dat die schilders allemaal zo oud zijn geworden (ja ik kan geen bordje waarop een geboorte- en sterfdag staat voorbij lopen, zonder uit te rekenen hoe oud diegene is geworden. Nogal vermoeiend).
Na het museum hebben we een soort van late lunch gedaan. En een verlate siësta gehouden. Die avond hadden we met Marie en Theresa afgesproken en zouden we naar een gratis concert gaan aan de rivier. Het was van MTV, eigenlijk MTV beach Madrid. Maar een beach hebben ze niet echt daar haha. Het was erg leuk, een beetje festival achtig. El Pescao trad oa op
Zondagochtend waren we om 8 uur opgestaan om vroeg richting het Museo del Prado te gaan. We begonnen de dag bij Starbucks. Het museo del prado is het best te vergelijken met het Rijksmuseum. Eerst dachten we dat het hier iets kleiner was, maar ook hier hebben we 2,5 uur rondgelopen. Dan nog wel het laatste gedeelte afgeraffeld. Maar in beiden musea hebben we een audioguide gehuurd en dat werkte prima. In het Prado museo waren echt veel Vlaamse werken, erg religieus en van die drieluiken. Ook veel Spaanse en Italiaans werken. Ik vond het leuk om Las Meninas van Velazquez in het echt te zien, omdat ik daar veel over heb geleerd op de middelbare school. Ook voor tijdelijk hing er El Descendimiento van Caravaggio. Een Rembrandt heb ik ook nog voorbij zien komen.
Na dit museum hadden we grote honger en zijn we naar een 'All You Can Eat' gegaan. Hier hebben we goed gegeten (alleen vergeleken met de andere mensen die echt reusachtige porties aten, hadden we weinig). Hierna hebben we Marie en Theresa weer gemeet en lekker in het park gezeten. Verder hebben we dit weekend ook veel door de stad gelopen, ik heb er nog pijnlijke voeten van (was ook een beetje vergeten mijn all stars mee te nemen). Zondag ging ik rond half 7 ging ik richting het vliegveld, daar aangekomen bleek dat ik niet in hoefte te checken (geen bagage) dus kon ik gelijk naar de douane. Toen om kwart voor 9 iedereen in de rij stond om te boarden bleken we een uur vertraging te hebben. Uiteindelijk was ik om 10 voor 12 in Alicante en heb ik gerend voor de laatste bus, en gehaald!
De film komt ook snel, maar misschien moet ik Kaspar eerst vragen of ik het online mag zetten wahaha. Als jullie de filmpjes tenminste nog leuk vinden? De eerste 3 zijn namelijk tussen de 35 en 40 keer bekeken en de laatste maar 9 keer!
¡Hasta luego!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten